Πέμπτη, Νοεμβρίου 19

Ιστορια αφιερωμενη στο παράλογο....Η Ζωγραφια.


Στον πυρετό της προετοιμασιας το μάτι της πήρε ξυστα το ειδωλο που σχηματιστηκε στον καθρεφτη...βιαστικα ομως ετσι με λαχταρα ξανα κοιταει εκει και το ειδωλο τωρα κοιταει αυταρεσκα  τωρα σε εκεινη....ηταν γεγονος ο εαυτος της της αρεσε πολυ...και θα εβρισκε το τελειο το διχως αλλο.Το μαυρο φόρεμα χαμογελουσε πάνω της και περλες στον λαιμο της ξαπλωναν με χαρη και ευχαριστηση.....πως θα μπορουσαν αλωστε να παραπονεθουν πανω σε εναν τετοιο λαιμο....
Τακ τακ Τακ... τα αναλαφρα βήματα της αφηναν μια υποψια γυναικειου τακουνιου ηχο....βιαστηκε....είχε ραντεβου με μια πολυ καλη της φίλη να παει να την πάρει... επιεδη δεν οδηγουσε <<η καημενη μονο νοικοκυρα πως καταντησε>> σκεφτηκε ...καθως ενα απολυτα γοητευτικο και γεματο κακια χαμογελο σχηματιστηκε στα κοκκινα χειλη της....Εξω απο το σπιτι της φιλης της αρχισε να κανει φασαρια με την κόρνα γιατι δεν μπορουσε να κατεβει κάτω να χτυπησει την πόρτα δεν μπορουσε να περιμενει ομως και αρχισε να παταει την κόρνα σαν τρελη.... Ανοιγοντας την πόρτα η φιλη της με ενα σχεδον καλο συνολακι αποχαιρετα εναν καλοσυνατο κυριο που την κραταει απο την μεση σφιχτα προστατευτικα και την φιλαει στα κλεφτα στο μαγουλο....
Εκεινη την στιγμη ενιωσε ενα τσιμπιμα ζήλειας αν και τραβουσε πάντα τα βλέμματα πανω της κανενας δεν την είχε φιλήσει ετσι....Και εκεινη την στιγμη ήρθε και το αποτελειωτικο χτυπημα της
Ενα αγορακι με καστανα μαλλια λακακια....και ενα χαμογελο αθωο ομορφο ζωηρο παιδικο ενα πλάσμα ονειρο τρεχει και αγγαλιαζει την φίλη της απο την μεση και της φωναζει ''Σ'αγαπω μαμα''
Σιγουρα δεν εχει νιωσει τοση ζήλεια ποτε της.....Ξαφνικα πόθησε οσα η''αλλη'' ειχε.....
Και ομως ετσι είχαν τα πραγματα....εκεινη ειχε την απολυτη ομορφια αλλα η ''αλλη ειχε την ευτυχια...Και τοτε ήταν που πηρε την μεγάλη αποφαση σήμερα θα εβρισκε εκεινον που θα την έκανε ευτυχισμενη θα εδινε ευκαιριες και δεν πειραζει αν εδειχνε και λιγο ευκολη....Σημερα θα αποκτουσε εκεινο που δεν είχε Σημερα θα γινοταν καλητερη απο την ''αλλη''.
Στο μπαρ είχε τα παντα ολα τα μάτια πάνω της και οντως μετα απο λιγη ώρα εκεινος ο απεναντι την κοιτουσε....Πολυ αλκοολ στο αίμα της... πολυ ζαλή δεν καταλαβε τιποτα δεν θα προχωρουσε σε τιποτα σημερα ήθελε απλα να εξασφαλισει ενα ραντεβου που θα την εφερνε πιο κοντα σε εκεινο που ειχε βαλει στοχο....
Του επετρεψε να την παει σπιτι....την ανεβασε μεχρι την πόρτα της....εκεινη πηγε να τον καληνυχτισει αφου είχε εξασφαλισει τον αριθμο του. εκεινος ομως είχε διαφορετικη αποψη.... με το ανοιγμα της πόρτας την εβαλε μεσα βιαια και ξαφνικα χωρις καν να καταλαβει τι γινοταν τα ρουχα της ήταν σκισμενα και στο πάτωμα εκεινη ενιωθε αποστροφη αηδια  ενιωθε το σωμα της να ποναει και να μην μπορει ομως να βαλει τον εαυτο της σε θεση αμυνας... περιμενε.,....
υπομονετικα να τελιωσει ολο αυτο απλα περιμενε....Την πεταξε στην ακρη του κρεβατιου και εφυγε εκεινη εμεινε ετσι μεχρι το πρωι δεν μπορουσε να κουνηθει δεν είχε πια κουραγιο....
.....................................................................................................................................................................
3 μηνες μετα..... 
  3 μηνες μετα κοιτουσε πάνω της πανω στην κοιλια της ενα λοφακι....ενα μικρο λόφακι και ευχοταν κρυφα να μην ήταν τοσο ζηλειαρα και ματαιοδοξη....Το μονο που θυμοταν ήταν ο πονος και η αηδια εκεινης της νυχτα σημερα τι ειχε καταφερει? ενα κενο μέσα της ενα παιδι μεσα της και εκεινη τοσο αδεια αυτη ηταν η ζωη που ονειρευτικε?αυτο ήθελε οταν ξεκινησε εκεινη την νυχτα με διαθεσεις αγριες να βρει το αλλο της μισο να κανει οικογενεια....?
μετα απο λιγους μηνες ενα μικρο κοριτσι γεννηθηκε.....Το ονομα αυτης.....
Ζωγραφια.....






Γ.Σ.






4 σχόλια:

Venus on fire είπε...

Συγκλονιστικό κείμενο!!!!

Με μια νότα αισιοδοξίας όμως στο τέλος της. Μπράβο sykaki!

aris είπε...

Oπως ειπε και η venus απο πανω..Συγκλονιστικο το κειμενο..Η ματαιοδοξια κρυβει τι πραγματικα ζηταμε..ας κοιταξουμε μεσα μας..να δουμε τι πραγματικα μας λειπει..μπραβο σου!

Unidentified είπε...

Ειλικρινά...δεν έχω λόγια...
Καλή σου μέρα...

next_day είπε...

απίστευτο κείμενο...
ζωγραφιά πρέπει να είναι τα παιδιά για τις ζωές όλων..
Φιλί γλυκό!