Μεταξύ ονείρου και εφιάλτη...

Πύρινο βλέμμα κι αχόρταγη αγκαλιά
αδηφάγος ο πόθος κι η επιθυμία ξέχειλη
συναισθήματα γνώριμα, οικεία μυρωδιά
άγγιγμα γνωστό, χάδι αγαπημένο
στιγμές που νοσταλγήθηκαν
σκηνές που ζωντάνεψαν ξανά
ανάσες που φέρνουν θύμισες
και κορμιά που αναγνωρίζουν την ένωση.
Πρόσκληση αφήνω στα πόδια σου εμπρός
κάλεσμα στων ματιών σου το άπειρο
και στου νου σου το απέραντο.

Έλα και κλείσε με μέσα σου
να οχυρωθώ στην ύπαρξη σου.
Γίνε κάστρο απόρθητο
ηθελημένα να χαθώ στη φυλακή σου.
Έλα και πάρε με μακριά
κανείς να μη με έχει
οδήγησε με στα κρυφά
κανείς να μη με βρίσκει...

Κι όπως το χέρι άπλωσες
δίπλα σου να βρεθώ
μέσα σου ν' αποτραβηχτώ
και στο πλευρό σου να ξημερωθώ,
έλαβε τέλος το όνειρο
και βρέθηκα τρομαγμένη
να κοιτώ το κενό
και να αντικρίζω το βλέμμα σου...