Πέμπτη, Ιουλίου 28

το άλλο ... "σάντουιτς"

Λίγο επηρρεασμένη από την επανάληψη του "Αληθινοί Έρωτες" στον ALPHA, λίγο από όσα συμβαίνουν γύρω μου, χωρισμούς φίλων, εμφάνιση νέων "προσώπων" την επόμενη στιγμή, απουσίες, γεννήθηκαν σκέψεις...
όχι απαραίτητα ηθικές... δεν μου αρέσει η ηθικολογία...
σκέψεις πονηρές, δύσκολες αλλά αληθινές...
ανάλογες με την πραγματική σύσταση μιας σχέσης...
Δεν θα επιλέξω αυτό που θέλω να βλέπω εγώ συνήθως... την ιδανική πλευρά δηλαδή...

Κάποια ψυχή μου είπε ότι οι σχέσεις δεν είναι σάντουιτς... να τις φτιάχνεις όπως θες αποκλειστικά εσύ... έτσι έχεις την επιλογή ή να φας το σάντουιτς που σου ήρθε, χωρίς γκρίνια ή να πας στον επόμενο συνδυασμό γεύσεων... αρχικά γέλασα ομολογώ... αλλά υπήρχε αλήθεια παρά την ανορθόδοξη παρομοίωση...


Όταν λοιπόν έχεις ήδη ένα σάντουιτς με το οποίο είσαι ευχαριστημένος, μέχρι κι ευτυχισμένος, γιατί σου εμφανίζεται κι ένα δεύτερο σάντουιτς??? και γιατί εσύ που είσαι τόσο πλήρης από την αρχική σου επιλογή, καταντάς να έχεις δεύτερες σκέψεις??? και γιατί τα ελαττώματα του αρχικού σου σάντουιτς ξαφνικά διογκώνονται κι αρχίζεις ν' αναρωτιέσαι για πράγματα δεδομένα???
και ναι... στην τελική πρέπει να δοκιμάσεις το νέο σάντουιτς??? κι οι συνέπειες??? το παλιό σάντουιτς???

Αλλά όλα είναι θέμα επιλογών κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες...
Οι επιθυμιές ορίζουν κι η λογική έρχεται για να χαλιναγωγήσει όταν κρίνεται απαραίτητο...


Μια φίλη χώρισε... το αγόρι αφού αρχικά την παρακάλεσε, στη συνεχεία εκνευρίστηκε κι έγινε καβγάς για το υποτιθέμενο άλλο "σάντουιτς", καταλήγοντας τελικά ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι άλλο...
τα λόγια μεγάλα, περί αγάπης και των συναφών...
μετά από λίγο, καθώς έτυχε να κατευθύνομαι κάπου με παρέα το συγκεριμένο παιδί, μου εκμηστερεύθηκε ότι "καμιά ευκαιρία δεν θα περάσει ανεκμετάλλευτη από εδώ και μπρος" κι ότι ήδη σκόπευε να ζητήσει συγγνώμη από μια "εύκολη" λεία που απέρριψε για χάρη της φίλης μου και μεγάλης και διαφορετικής από τις άλλες του αγάπες...
Πειράζει που τον σιχάθηκα???
όχι τόσο για χάρη της φίλης μου... στην τελική έληξε με δική της επιθυμία...
όσο για τις φρούδες υποσχέσεις, τα κενά όνειρα, τα μεγάλα ψεύτικα λόγια...
όσο γιατί πριν λίγα λεπτά προσπαθούσε να την πείσει για το άδικο των πράξεων της...

Έτσι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, αποδέχομαι κι επικροτώ την εμφάνιση του νέου σάντουιτς που αχνοφαίνεται στον ορίζοντα γιατί το προηγούμενο ήταν μάλλον ληγμένο κι ολίγον σάπιο...
Ωστόσο, καθώς δεν είμαι υπέρμαχος της απιστίας και του ψέμματος, η ειλικρίνεια με τον ίδιο μας τον εαυτό κι έπειτα με τους υπόλοιπους σχετικά με τις επιθυμίες και τις ανάγκες μας διαχωρίζει κατ' εμέ τα σάπια από τα σάντουιτς που προσφέρουν μια αρμονική πανδαισία γεύσεων...

Όλα είναι θέμα επιλογών...
δικών μας...
καθαρά εγωιστικών...
συνήθως....

Εκτός αν ανήκουμε στη μειονότητα με τα γκουρμέ, καλοφτιαγμένα, σπέσιαλ σάντουιτς... ;)




2 σχόλια:

ασωτος γιος είπε...

ετσι ειναι παντα η ανθρωπινη φυση
θελει συχνα κι αλλο ενα σαντουιτς

~reflection~ είπε...

Είχα ξαναεπισκεφτεί το χώρο αυτό με γέφυρα σύνδεσης την Βούλα..

να που ξαναρχομαι ακολουθώντας την Elli.....

Κυκλοι το σεργάνι μας
και εκεί που ανήκουμε τελικά
εκεί καταλήγουμε
όσους παραδρομους κι αν ακολουθήσουμε ορμώμενοι από την κοριτσίστικη περιέργειά μας!!!

Αφήνω φιλιά.... σαν γουλιες Κρασί!...

{πάντα Χύμα ΗμίΓλυκο!...}