Πέμπτη, Δεκεμβρίου 31

Οι σταχτες μου..



Θα μπορούσα  για σένα από φωτιά και νερό να περάσω
θα μπορούσα την αγάπη σου να κερδίσω..να κρατήσω
Θα μπορούσα  να δώσω τα πάντα για σένα.
Αν.
Έκλαψες μέσα στα χέρια μου.
Δεν μπορούσες να πεις οχι στο ταξίδι χωρίς γυρισμό..
Αν.
Σήμερα έβρεχε όπως την τελευταία φορά που σε είδα..
τότε.
Άγγελε μου..
Δολοφόνε μου .
ήθελα να  σ'ακολουθήσω και  στον  θάνατο ακόμα
να αναμετρηθούμε στα μαρμάρινα αλώνια..
γιατί χωρίς εσένα δεν  ήθελα να ζήσω περισσότερο..
βρέθηκα ξαφνικά σε δύο τόπους και σε δύο χρόνους...
μακριά σου.
Καρδιά μου  κάηκες από λαχτάρα για αυτό που έχασες..
Χείλη  στεγνά έκκληση για ενα  φιλί
σώμα που  απαλό άγγιγμα χρειάζεται..
Σιωπή.
Μην μιλήσεις.
Μην κλάψεις.
Μην φοβηθείς.
Μην.
Τραβήξαμε μαζί  στο σκοτάδι .
Και μου λείπεις  τόσο πολύ.
Σκέψεις που  μόνο  γύρω σου στρέφονται
όνειρά μου που πάντα μαζί σου είναι..
σε ψάχνουν...
Είσαι τόσο κοντά μου κι όμως δεν μπορώ να σε βρω.
Άγγελε μου......
Δολοφόνε μου.....
Κι εκεί που η μοίρα σε έστειλε,να προσέχεις τα φτερά σου !!

2 σχόλια:

Creep είπε...

Υπέροχο ποίημα. Δεν μπορώ να προσθέσω κάτι άλλο. Με έχεις αφήσει άφωνη.

Καλυψώ είπε...

Μην μιλήσεις.
Μην κλάψεις.
Μην φοβηθείς.

ΖΗΣΕ..μεσα απο τις σταχτες..ΖΩΗ!

καλη χρονια
νεα αρχη ευχομαι!