Σάββατο, Δεκεμβρίου 12

Με αφορμή ένα γράμμα...


Σήκωσε το γράμμα από το πάτωμα και το κράτησε στα χέρια της. Πόσο καιρό είχε μείνει ξεχασμένο εκεί, μέχρι να το ξεράσει το ατακτοποίητο συρτάρι; Το άνοιξε και γλίστρησε το βλέμμα της μέσα στις γραμμές με τα μικροσκοπικά εκείνα γραμματάκια. Πόσες σκέψεις, πόσες εκδηλώσεις λατρείας, πόσες υποσχέσεις είχαν χωρέσει μέσα σ' εκείνες τις δύο σελίδες... Και πόσο μακρινές έμοιαζαν τώρα πια...
Ο έρωτας σβήνει το ίδιο γρήγορα με το χρόνο που θέλει για να φουντώσει... Γεννιέται, ανθίζει, απλώνει τα πέπλα του πάνω στη ψυχή, που ξεχειλίζει από επιθυμίες και συναισθήματα, για να φτάσει στο τέλος του, να μαραθεί, αφήνοντας πίσω δάκρυα, πόνο και αναμνήσεις... Μέχρι να γίνει κι αυτός ένα θαμμένο κομμάτι στο πίσω μέρος του νου, εκεί που κρύβονται όσα έζησες, στιγμές που πέρασαν, γεγονότα που ανήκουν στο χθες και που συνθέτουν το σήμερα...
Το κενό που υπήρχε μέσα της.. εκεί, συνδεδεμένο με έναν κόμπο στο στομάχι, σαν να ξύπνησε ξαφνικά.. ανέβηκε μέχρι το λαιμό της έτοιμο να τη πνίξει... Δίπλωσε το γράμμα και το έκλεισε ξανά στο φάκελο. Πήρε το φάκελο και τον έβαλε μέσα στο τασάκι. Πήρε τον αναπτήρα, τον τοποθέτησε στη μία γωνία του φακέλου και έμεινε να τον κοιτάει καθώς χανόταν μέσα στη φλόγα και μεταμορφωνόταν σε στάχτη, που έμεινε ακίνητη και ζεστή ακόμα στον πάτο από το τασάκι...
Το έκαψε το γράμμα, μιας και δεν μπορούσε να κάψει τις σκέψεις που τριγυρνούσαν στο μυαλό της... Όχι γιατί την πονούσε ακόμη... Αλλά γιατί έπρεπε κάποια στιγμή να ανθίσει κάτι νέο στην καρδιά της.. έπρεπε οι στάχτες του χθες να μείνουν κλεισμένες σ' εκείνο το πίσω μέρος του νου και αυτό το κάτι νέο να γεννηθεί και να πλημμυρίσει την επιφάνεια του...

8 σχόλια:

Creep είπε...

Oh well.
Το κείμενό σου με άγγιξε.
Μιλάμε για βαθύ συναίσθημα.
Πολλά καυτά φιλιά. :)

Unidentified είπε...

Creep μου,
σ' ευχαριστώ πολύ... Είναι όμορφο να ξέρεις ότι τα λόγια σου αγγίζουν κάποιον...
Καλό σου βράδυ...

Marouli είπε...

Τι να πω τωρα και εγω.. Καταπληκτικο κειμενο, μεσα στο συναισθημα αλλα και την δυναμη γτ θελει πολλη δυναμη να πας παρακατω, να αναγεννηθεις απο τις σταχτες σου..

Μαρουλοφιλακια!

Marouli είπε...

Τι να πω τωρα και εγω.. Καταπληκτικο κειμενο, μεσα στο συναισθημα αλλα και την δυναμη γτ θελει πολλη δυναμη να πας παρακατω, να αναγεννηθεις απο τις σταχτες σου..

Μαρουλοφιλακια!

Creep είπε...

Danke shon καμάρι μου :Ρ
Μαρούλι επίσης φιλιά :))

Unidentified είπε...

Μαρούλι μου,
σ'ευχαριστώ πολύ...
Μια όμορφη νύχτα να έχεις...
Φιλιά...

aris είπε...

Υπεροχο το κειμενο σου...Πραγματικα αγγιξε μια πολυ ευαισθητη χορδη μες στη καρδια μου..προσπαθωντας η καρδια να ανοιξει καινουργια σελιδα..καλημερα..

Unidentified είπε...

ari μου,
σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου... χαίρομαι που το κείμενο μου κατάφερε να σε αγγίξει...
Καλησπέρα...