Ειναι πολλά τελικα που οδηγουν τα χερια μου...
καλοσχηματισμενο μου ονειρο..και σημερα είναι η στιγμη να διεκδικησω οσα χθες ονειρευτικα....
δεν ισχυουν οι κανονες τωρα ματια μου.....
-μωρο μου....για ποια δυναμη μου μιλας οταν το σκεφτομαι συνεχεια πια....οταν το θελω συνεχεια...-δεν θα μπορουσα να βρω το κουραγιο να σε απομακρυνω...... για ποια δυναμη να μιλησουμε οταν πλαστικα για να ταιριαξω στο σωμα σου
Δεν μιλαω για οσα μακρυα αφηνουμε.....
ειναι πολλα και ειναι ολα στο μυαλο μου ειναι η λησμονια που την τρεμω οπως δεν φοβηθηκα ποτε τιποτα αλλο....
θα ειμαι εδω για να σε κραταω μεχρι να με ζησεις ολοκληρη και μεχρι να καω για να γεννιεμε συνεχως
για να ξανα αναπνεω συνεχως ξανα και ξανα οσο επιπονο και αν πλεον σου μοιαζει
Γιατι εσυ το θελησες δεν βρηκες την δυναμη να με αποφυγεις...
Δεν βρηκες την δυναμη να φυγεις σου λεω....
και τωρα τι να λεμε να συζηταμε την αποτυχια της επιδιωξης του σωστου?
εμα αληθεια δεν εχει κανενα νοημα ....
το μονο που μας εμεινε ως επιλογη ειναι η παραδοχη και παρανοικη παραδοση μας σε ενα λαθος...
ε ναι λοιπον
Σημερα που θα σε κρατησω θα σε ονομασω πάθος.... αυριο ας εισαι παλι ενα ακομη λάθος...
αλλα για σηεμρα μην μου το αρνηθεις το βλεπω πια
παραδοθηκες...καντο τουλαχιστον σωστα.....
Γ.Σ.
1 σχόλιο:
niotho auta poy les...
kai simera pou fotizetai to lathos anarrwtiemai..
mipos krivomaste piso apo tin adunamia mas.. piso apo to lathos...
aksizei telika?
einai auto pou theloume??
Δημοσίευση σχολίου