απογοήτευση! μόνο αυτό......

(Άι σιχτήρ!!!

Ε ναι ρε φίλε!!! ΆΙ ΣΙΧΤΗΡ...!!!

δηλαδή γιατί, όταν εγώ υπόσχομαι κάτι, φέρνω τον κόσμο τούμπα για να μην σε απογοητεύσω???

γιατί εσύ το θεωρείς "χαλαρά" και "και τι πειράζει?"...???

αν είναι να αψηφίσεις αυτό που υποσχέθηκες, καλύτερα παίξτο τρελλίτσα και πέτα χαρταετό και μην λες τίποτα!!!

και οκ πες ότι κάτι έτυχε και δεν μπορείς για το x, y, w λόγο... κατανοητό!

αλλά μην πας να μας πουλήσεις και μαγκιά και να βγεις κι από πάνω!!!

ΚΑΙ ΣΤΗ ΤΕΛΙΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ...!!!

και όχι δεν είμαι ο τελευταίος τροχός της αμάξης...

ή μάλλον είμαι όποτε σε βολεύει...

σε ευχαριστώ πολύ......)

Σκέψεις που τώρα με κάνουν να βράζω αλλά εντός ολίγου θα καταλαγιάσουν...

Ευχαριστώ για το ξέσπασμα.-

Και έτσι για να υπάρξει κι ο αντίλογος:

"I know how it is when someone disappoints you. It's tempting to see things the way you wish they were instead of how they are."

τα "μαύρα" τσιγάρα.....

Για μια στιγμή ένιωσε το κενό μέσα της... Θυμός κι οργή που μετουσιώθηκαν σε ένα παράξενο κενό... Φοβόταν το αίσθημα αυτό... Συγχρόνως όμως ένιωσε και δυνατή... Ικανή να δαμάσει ότι ένιωθε και να το μετουσιώσει σε κάτι άλλο...

Τα χείλια της έτρεμαν και κοιτούσε τη κάφτρα από το τσιγάρο... Αν και δεν κάπνιζε συστηματικά, σε κάτι τέτοιες στιγμές της προσέφερε μια γλυκιά ζαλάδα, μια ηρεμία... Δυο-τρία τσιγάρα στον παγωμένο αέρα μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα, χαμένη σε σκέψεις γεμάτες αμφιβολίες και φόβους που αν τους το επέτρεπε, θα την καταδίωκαν σαν εφιάλτες γεμάτοι  φαντάσματα του παρελθόντος που προσπαθούσε τόσο καλά να "ξεχνά"... 

Ακόμα αναρωτιόταν τι άλλαξε και όλα έφτιαξαν... όχι ότι δεν ήταν ευχαριστημένη με αυτή τη ξαφνική αλλαγή των πραγμάτων... Κάθε άλλο... Ως ένα βαθμό έλεγε ότι είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό και παρακαλούσε κρυφά να μην προσγειωθεί ξανά απότομα...

Αυτός άραγε τι έκανε όσο ήταν χώρια αυτό το διάστημα? έκανε........?

Κι αν έκανε όντως, εκείνη είχε δικαίωμα να ζητήσει το λόγο?...

Ίσως ναι... Ίσως όχι...

Κακές σκέψεις κι αλήθειες που ίσως να την πλήγωναν αν μάθαινε...

Άλλο ένα τσιγάρο...

Πάντα φοβόταν ότι θα της μείνει κουσούρι τελικά το κάπνισμα......

Αλλά της νάρκωνε το μυαλό... δεν ήθελε να σκέφτεται τέτοια πράγματα... όχι πάλι... όχι τώρα... όχι άνευ λόγου κι αιτίας.....